Pogrzeb to moment zatrzymania – czas, by opowiedzieć o życiu i relacjach, wartościach i wspomnieniach, które nas kształtowały.
Projektuję pogrzeby humanistyczne i świeckie – osobiste ceremonie pożegnania, prawdziwe i pełne uważności, szacunku i bliskości.
Pogrzeb humanistyczny to osobista, świecka ceremonia pożegnania, w której centrum stoi życie i historia zmarłej osoby.
Każdy element – słowa, muzyka, rytuały – powstaje wspólnie z rodziną, tak aby odzwierciedlał wartości, więzi i pasje tej jednej osoby.
To pożegnanie prawdziwe i spersonalizowane, wolne od schematów, ale otwarte na duchowość, jeśli była ważną częścią życia zmarłego.
Autorska mowa pożegnalna – napisana specjalnie dla danej ceremonii
Muzyka dobrana indywidualnie – utwory ważne dla zmarłego i rodziny
Prezentacja multimedialna (opcjonalnie)
Symbole i gesty spersonalizowane – wynikające z historii życia
Rytuały projektowane indywidualnie – tworzone specjalnie na tę uroczystość
Aktywny udział bliskich – wspomnienia, gesty, czytania, współtworzenie ceremonii
Elastyczność miejsca i formy – sala, dom, ogród, teatr, las pamięci
Otwartość na duchowość osobistą – miejsce na ciszę, refleksję, indywidualne przeżycia
Wsparcie procesu żałoby – struktura, która daje sens i ukojenie
Koordynacja i prowadzenie ceremonii – nadzór nad całością przebiegu
Pogrzeb świecki to ceremonia niereligijna, pozbawiona odniesień duchowych.
Skupia się na faktach z życia i dokonaniach osoby zmarłej, prowadzona jest w duchu prostoty i neutralności.
To forma bardziej minimalistyczna, ale zawsze godna i pełna szacunku – najczęściej odbywa się w sali pożegnań, krematorium lub na cmentarzu komunalnym. Ceremonię prowadzi celebrant / mistrz ceremonii, którego przemowa zazwyczaj opiera się na krótkiej rozmowie lub ankiecie, uzupełnionej o uniwersalne elementy symboliczne, takie jak muzyka czy rytuał.
Rozmowa telefoniczna lub kontakt mailowy z rodziną
Przesłane informacje o zmarłej osobie / biogram drogą mailową
Mowa pogrzebowa przygotowana na podstawie biogramu
Muzyka – wybrane 1–2 utwory
Jeden element symboliczny (np. zapalenie świecy, minuta ciszy)
Prowadzenie ceremonii w sali pożegnań, krematorium lub na cmentarzu komunalnym
Mowa pogrzebowa to nie tylko wspomnienie, ale ostatni gest wdzięczności i miłości wobec osoby, którą żegnamy.
Pomagam dobrać słowa, które naprawdę oddają jej życie i znaczenie.
Na podstawie rozmów z rodziną i bliskimi piszę indywidualne mowy pogrzebowe, które opowiadają o historii, wartościach, pasjach i relacjach zmarłej osoby. To tekst dopasowany do jej charakteru i wyjątkowości – daleki od schematów i pustych formuł.
Osobom, które nie czują się na siłach, by przemawiać, mogę zaproponować, że wystąpię w ich imieniu i wygłoszę osobistą mowę podczas ceremonii.
Jeśli ktoś chce pożegnać bliską osobę własnymi słowami, ale potrzebuje wsparcia, oferuję również pomoc w pisaniu mowy pogrzebowej – doradzam, jak ułożyć strukturę, jakie wspomnienia wybrać i jak znaleźć ton, który będzie autentyczny.
Każda osoba zasługuje na pożegnanie, które naprawdę oddaje jej życie i tożsamość.
Tworzę otwarte i bezpieczne ceremonie pożegnania, w których dostrzegane i szanowane są wszystkie historie – niezależnie od orientacji, tożsamości płciowej czy wyborów życiowych.
Dbam o właściwe imię, zaimki i język, aby ceremonia odzwierciedlała prawdę o osobie zmarłej. Uwzględniamy wybraną rodzinę – przyjaciół, partnerów i bliskich z wyboru, którzy często byli najważniejszym wsparciem w życiu.
Każdy element uroczystości – słowa, muzyka, symbole, gesty – jest dopasowany do tego, co naprawdę było ważne dla zmarłej osoby. Dzięki temu ceremonia staje się przestrzenią czułości, wspólnoty i uznania, wolną od marginalizacji i wymazywania tożsamości.
Ceremonia humanistyczna to sposób, by pożegnać bliską osobę taką, jaka naprawdę była.
Czy można pożegnać bliską osobę bez plastiku, betonu i marmuru? Można.
Bliska jest mi troska o planetę i odpowiedzialne podejście do tego, co zostawiamy po sobie. Większość miast w Polsce mierzy się dziś z problemem ton plastikowych śmieci z cmentarzy i kurczącej się przestrzeni w miastach na nowe nekropolie. Na świecie coraz częściej wybierane są ekologiczne pożegnania, które nie tylko nie szkodzą naturze – ale też niosą symboliczne znaczenie powrotu do natury. W Polsce taki pochówek też jest możliwy, choć mało reklamowany.
W praktyce oznacza to:
pomoc w wyborze urny biodegradowalnej (papier, drewno, glina, grzybnia),
pomoc w organizacji ceremonii w Lesie, Łące czy Ogrodzie Pamięci, które działają już na wielu cmentarzach komunalnych w Polsce.
naturalne dekoracje: gałązki, kwiaty, świece, lniane wstążki zamiast plastiku,
Symbole i gesty: kapsuła pamięci z listami, stół pamięci, drobne pamiątki „do zasadzenia” w ogrodzie.
Zielony pogrzeb to nie moda, lecz świadomy wybór prostoty i troski o przyszłe pokolenia.
Oferuję indywidualne wsparcie w żałobie – dla osób, które przechodzą przez stratę i szukają przestrzeni na własne emocje. W pracy opieram się na współczesnych modelach żałoby i refleksjach badaczy takich jak William Worden, Margaret Stroebe i Henk Schut, Robert Neimeyer, Kenneth J. Doka czy Pauline Boss. Ich podejście pokazuje, że żałoba nie przebiega liniowo i nie da się jej „zamknąć” w kilku etapach.
Inspirują mnie również autorzy i praktycy, którzy zwracają uwagę na znaczenie więzi (Dennis Klass, Phyllis R. Silverman, Steven Nickman), na neurobiologię żałoby (Mary-Frances O’Connor), czy na potrzebę poszukiwania sensu i bliskości (David Kessler, Roland Kachler, Chris Paul).
Wiem, że nasza kultura często wywiera presję, by szybko wrócić do „normalności”. Dlatego w mojej pracy pomagam odnaleźć własną ścieżkę przeżywania straty – w zgodzie z rytmem i potrzebami danej osoby.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o przeżywaniu żałoby, sposobach radzenia sobie ze stratą, zapraszam na moją stronę www.arturmazur.pl
Wyobraź sobie, że od Twojej decyzji zależy, jak bliscy upamiętnią Cię w dniu pożegnania – jaka muzyka ma zabrzmieć, jakie słowa mają wybrzmieć, jakie gesty mają towarzyszyć ostatniemu spotkaniu z bliskimi. Planowanie własnego pogrzebu z wyprzedzeniem to świadoma decyzja, która pozwala nadać kształt ostatniemu rozdziałowi życia zgodnie z Twoimi wartościami i pragnieniami.
To nie tylko gest symboliczny. To także akt troski o rodzinę i przyjaciół – bo w chwili straty łatwo o chaos i niepewność. Dzięki Twoim wskazówkom bliscy otrzymują drogowskaz: spokój zamiast domysłów, jasność zamiast pytań bez odpowiedzi.
Takie planowanie jest formą miłości, która zostaje nawet wtedy, gdy nas już nie ma. To ostatni prezent – wdzięczność, wspomnienia i harmonia, które pomagają przejść przez najtrudniejszy czas.
W międzynarodowych rodzinach pożegnania stają się spotkaniem osób z różnych kultur, mówiących różnymi językami. Humanistyczny pogrzeb wielojęzyczny to sposób, by każdy mógł w pełni zrozumieć i przeżyć tę chwilę – bez barier, w duchu wspólnoty i inkluzywności.
Prowadzę ceremonie:
w dwóch językach (np. polski + angielski/rosyjski),
w jednym języku z przygotowanym drukowanym programem ceremonii w drugim,
w duecie z drugim celebrantem, z tłumaczeniem konsekutywnym,
z elementami muzycznymi i symbolicznymi w różnych językach,
Jako filolog anglista i rusycysta łączę wiedzę językową z praktyką tworzenia osobistych, inkluzyjnych ceremonii.
Co zyskujesz?
Inkluzyjność – każdy czuje się częścią uroczystości.
Osobisty charakter – ceremonia odzwierciedla życie zmarłej osoby i jej międzynarodowe więzi.
Wspólnotę – rodzina i przyjaciele przeżywają pożegnanie razem, mimo różnic językowych.
