Nazywam się Artur Mazur. Mam 44 lata. Przez ostatnie 20 lat pracowałem na kierowniczych stanowiskach w międzynarodowych korporacjach. Jednak po latach pracy w świecie biznesu doszedłem do wniosku, że nadszedł czas na zmianę. Odkąd pamiętam śmierć, żałoba, poczucie straty i trudne emocje były obecne w moim życiu. Czułem, że mogę ofiarować ludziom coś więcej w najtrudniejszych dla nich chwilach. Słowa i umiejętność współodczuwania zawsze stanowiły moją mocną stronę, a wspieranie osób w żałobie to dla mnie coś znacznie głębszego niż praca – odbieram to jako misję, może nawet powołanie, bez względu na to, jak może to brzmieć…

Jestem suicydologiem, moja praca badawcza podczas studiów dotyczyła czynników ryzyka samobójstw w grupach osób nieheteronormatywnych. Bliskie są mi doświadczenia związane ze śmiercią samobójczą, co ukształtowało moje podejście do pracy z ludźmi w trudnych momentach życia. Wiedza i osobiste doświadczenia dają mi głębsze zrozumienie ludzkiej psychiki oraz problemów, z którymi mogą się zmagać osoby z różnych środowisk.

Ukończyłem z wyróżnieniem interdyscyplinarne studia magisterskie z zakresu psychologii społecznej, socjologii oraz coachingu, co pozwoliło mi dogłębnie zrozumieć mechanizmy relacji międzyludzkich, przeżywania emocji, i procesów wsparcia w trudnych chwilach. Praca z żałobą i tematami straty jest nie tylko moją specjalizacją, ale także osobistą drogą. Własne doświadczenia żałoby sprawiły, że lepiej rozumiem, jak ważna jest obecność i wsparcie w momencie pożegnania bliskich.

W ramach własnych poszukiwań zgromadziłem i przeczytałem ponad 130 książek i opracowań na temat śmierci i współczesnych modeli żałoby. Zgromadzona wiedza obejmuje zarówno perspektywę antropologiczną, kulturoznawczą, jak i psychologiczną czy artystyczną, co pozwala mi patrzeć na te tematy w sposób wszechstronny i empatyczny.

Ukończyłem także studia filologiczne (filologia angielska i rosyjska), prowadzę ceremonie w języku polskim, angielskim i rosyjskim.

Swoją wiedzę pogłębiałem w Instytucie Dobrej Śmierci, gdzie przeszedłem szkolenia z zakresu „Towarzyszenia w żałobie” oraz „Osobistego pożegnania: Projektowania i prowadzenia rytuału”.

Wspieram bliskich osób zmarłych nie tylko jako celebrant, ale także jako osoba rozumiejąca dynamikę procesu żałoby w oparciu o współczesną wiedzę i badania na temat żałoby. W Instytucie Dobrej Śmierci z czułością i uważnością rozmawiamy o życiu i jego nieuchronnym zakończeniu, normalizując temat śmierci, który stał się w naszej kulturze tematem tabu. Udawanie, że czegoś nie ma, niekoniecznie pomaga nam w konfrontacji z niechcianym czy niewygodnym. Tymczasem refleksje nad śmiertelnością mogą obudzić w nas wdzięczność i szacunek dla każdej chwili, którą przeżywamy. Wierzę, że rozmowy o śmierci, żałobie, ulotności życia i przemijaniu pomagają nam odnaleźć wewnętrzny spokój i siłę, dając poczucie zakorzenienia w tym, co naprawdę ważne Tu i Teraz.

Maluję obrazy, piszę poezję, teksty piosenek, tworzę ręcznie wykonane kartki okolicznościowe, śpiewam. Artystyczną wrażliwość i twórcze pasje wplatam w rytuały pożegnania, nadając im wyjątkową głębię i piękno. Każda ceremonia, którą tworzę, jest pełna unikalnych, artystycznych detali, które oddają ducha osoby zmarłej.

Jestem „tatą” dwóch kotek i psa, doskonale rozumiem, jak bolesna może być strata ukochanego zwierzęcia. Oferuję także ceremonie pożegnania dla pupili, by pomóc ich opiekunom odnaleźć spokój i zrozumienie w tej trudnej chwili.

Dzięki wieloletnim studiom, licznym szkoleniom oraz doświadczeniom osobistych strat mam nadzieję pomagać innym w przejściu przez proces pożegnania z większym spokojem.